Лю́фцік ’фортачка’ (Сцяшк., Сцяц.; смарг., Сл. ПЗБ; навагр., З нар. сл.) запазычаны з польск. lufcik ’тс’ (Слаўскі, 4, 373).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kláppfenster

n -s, - фо́ртка, лю́фцік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лю́фтачка ’фортка ў акне’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) узнікла ў выніку кантамінацыі лю́фцік і фортачка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lúftfenster

n -s, - фо́рт(ач)ка, лю́фцік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)