лю́мен

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лю́мен лю́мены
Р. лю́мена лю́менаў
Д. лю́мену лю́менам
В. лю́мен лю́мены
Т. лю́менам лю́менамі
М. лю́мене лю́менах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лю́мен м., физ. лю́мен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́мен физ. лю́мен, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́мен, ‑а, м.

У фізіцы — адзінка вымярэння светлавога патоку.

[Ад лац. lumen — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)