лю́мен
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лю́мен |
лю́мены |
| Р. |
лю́мена |
лю́менаў |
| Д. |
лю́мену |
лю́менам |
| В. |
лю́мен |
лю́мены |
| Т. |
лю́менам |
лю́менамі |
| М. |
лю́мене |
лю́менах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лю́мен физ. лю́мен, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лю́мен, ‑а, м.
У фізіцы — адзінка вымярэння светлавога патоку.
[Ад лац. lumen — святло.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Люмен 6/464; 9/440; 10/618
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лю́мен
(лац. lumen = святло)
адзінка вымярэння светлавога патоку ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная напружанню струменю святла ў 1 кандэлу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
люмено́метр
(ад люмен + -метр)
прыбор для вымярэння светлавога патоку ў люменах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
люкс2
(лац. lux = святло)
адзінка вымярэння асветленасці ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная сіле асвятлення паверхні ў 1 м2 струменем святла ў 1 люмен.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фот
(гр. phos, -otos = святло)
адзінка вымярэння шчыльнасці светлавога патоку або ступені асветленасці якой-н. паверхні ў СГС сістэме адзінак, роўная асветленасці, якую стварае светлавы паток у 1 люмен, раўнамерна размеркаваны па плошчы 1 см2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)