назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| люля́ння | |
| люля́нню | |
| люля́ннем | |
| люля́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| люля́ння | |
| люля́нню | |
| люля́ннем | |
| люля́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
люля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е;
Рытмічна гойдаць з боку ў бок ці зверху ўніз; калыхаць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
убаю́кивание
1. укалы́хванне, -ння
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баю́канье
1. (укачивание) закалы́хванне, -ння
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пока́чивание
1. пакалы́хванне, -ння
2. пахі́стванне, -ння
3. вага́нне, -ння
4. ківа́нне, -ння
5. пакалы́хванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кача́ниеI
1. калыха́нне, -ння
2. хіста́нне, -ння
3. вага́нне, -ння
4. ківа́нне, -ння
5. калыха́нне, -ння
6. падкіда́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)