Адзінка вымярэння асветленасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Адзінка вымярэння асветленасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
‘пра раскошна абсталяваны нумар у гасцініцы, вагон і г. д.; адзінка вымярэння асвятлення’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лю́ксы | ||
| лю́кса | лю́ксаў | |
| лю́ксу | лю́ксам | |
| лю́ксы | ||
| лю́ксам | лю́ксамі | |
| лю́ксе | лю́ксах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. Багаты, раскошны па абсталяванні, абслугоўванні.
2. Вышэйшага класа, разраду, гатунку.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
‘раскошна абсталяваны, высокай якасці’
прыметнік, нескланяльны
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каю́та
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
У фізіцы — адзінка вымярэння асветленасці.
[Ад лац. lux — святло.]
Ужываецца пры назвах чаго‑н. асабліва багатага, раскошнага, дабраякаснага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лю́ксавы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)