Verbum

анлайнавы слоўнік

люкс¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзінка вымярэння асветленасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́кс

‘пра раскошна абсталяваны нумар у гасцініцы, вагон і г. д.; адзінка вымярэння асвятлення’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

люкс², прым., нязм.

1. Багаты, раскошны па абсталяванні, абслугоўванні.

Каюта-л.

Атэлье-л.

2. Вышэйшага класа, разраду, гатунку.

Шакалад-л.

|| прым. лю́ксавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́кс

‘раскошна абсталяваны, высокай якасці’

прыметнік, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

люкс I м., физ. люкс

люкс II

1. прил. люкс;

каю́та л. — каю́та люкс;

2. в знач. сущ., разг. люкс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

люкс^II прил., неизм. люкс;

каю́та люкс каю́та люкс, род. каю́ты люкс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

люкс^I сущ., физ. люкс, род. лю́кса м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

люкс ¹, ‑а, м.

У фізіцы — адзінка вымярэння асветленасці.

[Ад лац. lux — святло.]

люкс ², ‑а, м.

Ужываецца пры назвах чаго‑н. асабліва багатага, раскошнага, дабраякаснага. Тканіна-люкс. Каюта-люкс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люкс,

адзінка асветленасці.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

люкс,

назва багата абсталяваных, вышэйшага гатунку магазінаў, тавараў.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)