льняны́
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			льняны́ | 
					льняна́я | 
					льняно́е | 
					льняны́я | 
					
		
			| Р. | 
			льняно́га | 
					льняно́й льняно́е | 
					льняно́га | 
					льняны́х | 
					
		
			| Д. | 
			льняно́му | 
					льняно́й | 
					льняно́му | 
					льняны́м | 
					
		
			| В. | 
			льняны́ (неадуш.) льняно́га (адуш.) | 
					льняну́ю | 
					льняно́е | 
					льняны́я (неадуш.) льняны́х (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			льняны́м | 
					льняно́й льняно́ю | 
					льняны́м | 
					льняны́мі | 
					
		
			| М. | 
			льняны́м | 
					льняно́й | 
					льняны́м | 
					льняны́х | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
льняны́ в разн. знач. льняно́й
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ільняны́ і (пасля галосных) льняны́, -а́я, -о́е.
1. Які мае адносіны да лёну, да яго апрацоўкі.
Ільняное валакно.
І. алей.
Ільняная сарочка.
Ільняная прамысловасць.
2. перан. Які колерам і мяккасцю нагадвае валакно лёну.
Ільняныя валасы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ільняны́ і льняны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да лёну. Ільняны палетак. Ільняное сцябло. Ільняное валакно. Ільняная сеялка. Ільняная сыравіна. // Атрыманы з ільнянога семя. Ільняны алей. Ільняная макуха. // Выраблены з валакна лёну. Ільняное палатно. Ільняная сарочка.
2. Які мае адносіны да апрацоўкі лёну. Ільняная прамысловасць. Ільняная фабрыка. Ільняны камбінат.
3. Які колерам і мяккасцю нагадвае валакно лёну. У Валькі ж валасы, як у мамы, ільняныя, і вочы такія ж сіне-зялёныя, толькі бровы бацькавы — густыя, чорныя. Шчарбатаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
лён, лёну, ільну́ і (пасля галосных) льну, мн. ільны́ і (пасля галосных) льны, ільно́ў (льно́ў), м.
1. Травяністая расліна сямейства лёнавых, са сцёблаў якой атрымліваюць валакно, а з семя — алей.
Цвітуць ільны.
2. Пасевы, усходы гэтай расліны.
3. Валакно, якое вырабляецца са сцёблаў гэтай расліны.
Прасці л.
|| памянш.-ласк. ляно́к, -нку́, м.
|| прым. ільняны́ і (пасля галосных) льняны́, -а́я, -о́е.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
льняно́й ільняны́, (после гласных) льняны́.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
напаўільняны́, ‑ая, ‑ое.
Не чыста льняны. Напаўільняное палатно.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
насто́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Выраб са шчыльнай тканіны, якім засцілаюць стол; абрус.
Льняны н.
|| прым. насто́льнічны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)