луідо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. луідо́р луідо́ры
Р. луідо́ра луідо́раў
Д. луідо́ру луідо́рам
В. луідо́р луідо́ры
Т. луідо́рам луідо́рамі
М. луідо́ры луідо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

луідо́р м., ист. луидо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

луідо́р, ‑а, м.

Старадаўняя французская залатая манета.

[Фр. louis d'or, ад Louis — Людовік (імя французскага караля) і d'or — з золата.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

луидо́р ист. луідо́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)