ло́ўкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́ўкі ло́ўкая ло́ўкае ло́ўкія
Р. ло́ўкага ло́ўкай
ло́ўкае		 ло́ўкага ло́ўкіх
Д. ло́ўкаму ло́ўкай ло́ўкаму ло́ўкім
В. ло́ўкі (неадуш.)
ло́ўкага (адуш.)		 ло́ўкую ло́ўкае ло́ўкія (неадуш.)
ло́ўкіх (адуш.)
Т. ло́ўкім ло́ўкай
ло́ўкаю		 ло́ўкім ло́ўкімі
М. ло́ўкім ло́ўкай ло́ўкім ло́ўкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́ўкі, -ая, -ае.

1. Спрытны, умелы.

Л. варатар.

2. Выкрутлівы, які знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

Гэта быў л. гаспадарнік.

3. Выгадны, зручны.

Лоўкае сядло.

|| наз. ло́ўкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́ўкі ло́вкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Спрытны, умелы. Быстра слізгацяць душагубкі па люстранай вадзе пад лоўкімі ўзмахамі вёсел прывычных палешукоў і паляшучак. Колас. Баратар не знаў раўкі — Да таго быў лоўкі. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лоўкі ’спрытны, умелы, добры, якасны’ (ТСБМ, ТС, Сл. ПЗБ), ’зручны, ёмкі, выгодны’ (Яруш., Выг.), ’прыгожы’ (маз., лун., пін., Сл. Брэс., З нар. сл.), ловак ’спрытны (чалавек)’, ’зручны (пра рэч)’ (Шат.), лоўчы ’здатны, спрытны’ (ТС), лоўка ’добра (аб здароўі)’ (Ян.), ’зручна, умела, удала’ (Сл. ПЗБ), ’спрытна, прыгожа’ (Бяльк., Касп., Шат.), лаўчэй ’лепш, зручней, прыдатней’ (Юрч., Шат., Мат. Янк.; нясв., Жд. 2). Прасл. lovъkъ (параўн. харв. lȍvak ’які адносіцца да lov ’лоў’). Параўн. літ. lavùs ’лоўкі, кемлівы, хітры’ (Фасмер, 2, 509). Прыметнік, утвораны ад дэвербатыўнага кораня lov‑ (Булахоўскі, Вибр. пр., 3, 377). Да ловы (гл.). Сюды ж лоўчы ’егер, ляснічы, старэйшы паляўнічы’, ’прывучаны, прызначаны для лоўлі’ (Гарэц., Грыг., Др.-Падб., Касп., Жд. 2, ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разбітны́, -а́я, -о́е (разм.).

Бойкі, праворны, лоўкі.

Мой сябар — р. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́вкий

1. спры́тны, ло́ўкі;

2. (удобный) ёмкі, зру́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трук, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Лоўкі, эфектны прыём, нумар.

Акрабатычны т.

2. перан. Лоўкія штучкі, нечаканы ўчынак, махлярскія выбрыкі.

|| прым. тру́кавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Т. фільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліты́чны, -ая, -ае.

1. гл. палітыка.

2. Дзяржаўна-прававы.

Палітычная арганізацыя грамадства.

П. лад.

3. Тактычны і лоўкі, умелы ў абыходжанні, дыпламатычны (разм.).

П. чалавек.

|| наз. паліты́чнасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трук, ‑а, м.

1. Лоўкі, эфектны прыём, нумар. Акрабатычны трук. Кінематаграфічны трук. Танцавальны трук.

2. перан. Лоўкія штукі; нечаканы ўчынак, дзеянне. Дыпламатычны трук.

[Фр. truc.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)