ло́дачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ло́дачнік |
ло́дачнікі |
| Р. |
ло́дачніка |
ло́дачнікаў |
| Д. |
ло́дачніку |
ло́дачнікам |
| В. |
ло́дачніка |
ло́дачнікаў |
| Т. |
ло́дачнікам |
ло́дачнікамі |
| М. |
ло́дачніку |
ло́дачніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
баркаро́ла, -ы, мн. -ы, -о́л, ж.
Лірычная песня венецыянскіх лодачнікаў, а таксама інструментальны ці вакальны твор у стылі такой песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
баркаро́ла, ‑ы, ж.
Павольная лірычная песня венецыянскіх лодачнікаў. // Інструментальны і вакальны твор у стылі такой песні.
[Іт. barcarola.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)