ло́гік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па логіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́гік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ло́гік ло́гікі
Р. ло́гіка ло́гікаў
Д. ло́гіку ло́гікам
В. ло́гіка ло́гікаў
Т. ло́гікам ло́гікамі
М. ло́гіку ло́гіках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́гік м. ло́гик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́гік, ‑а, м.

Спецыяліст па логіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́гик спец. ло́гік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)