ле́нч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́нч ле́нчы
Р. ле́нчу ле́нчаў
Д. ле́нчу ле́нчам
В. ле́нч ле́нчы
Т. ле́нчам ле́нчамі
М. ле́нчы ле́нчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ленч, -чу м. ленч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ленч ленч, род. ле́нчу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)