ле́нч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́нч ле́нчы
Р. ле́нчу ле́нчаў
Д. ле́нчу ле́нчам
В. ле́нч ле́нчы
Т. ле́нчам ле́нчамі
М. ле́нчы ле́нчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ленч, -чу м. ленч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ленч ленч, род. ле́нчу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ленч м Lunch [lantʃ] m -(e)s і -, -es, і -e (другі сняданак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ленч

(англ. linch)

назва другога снядання ў Англіі і некаторых іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ленч, ланч

(англ. lunch)

другое сняданне або лёгкая закуска ў іншыя часы дня ў Англіі, ЗША і некаторых іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

lunch, ~u

м. [lancz] ленч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ланч

гл. ленч.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Lunch

[lanʃ]

m - i -es, -s i -e ленч, друго́е сне́данне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)