ле́нны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			ле́нны | 
					ле́нная | 
					ле́ннае | 
					ле́нныя | 
					
		
			| Р. | 
			ле́ннага | 
					ле́ннай ле́ннае | 
					ле́ннага | 
					ле́нных | 
					
		
			| Д. | 
			ле́ннаму | 
					ле́ннай | 
					ле́ннаму | 
					ле́нным | 
					
		
			| В. | 
			ле́нны (неадуш.) ле́ннага (адуш.) | 
					ле́нную | 
					ле́ннае | 
					ле́нныя (неадуш.) ле́нных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			ле́нным | 
					ле́ннай ле́ннаю | 
					ле́нным | 
					ле́ннымі | 
					
		
			| М. | 
			ле́нным | 
					ле́ннай | 
					ле́нным | 
					ле́нных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ле́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лена, звязаны з ленам, з яго уладаннем. Леннае права. Ленная залежнасць. Леннае ўладанне.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вае́нна-ле́нны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			вае́нна-ле́нны | 
					вае́нна-ле́нная | 
					вае́нна-ле́ннае | 
					вае́нна-ле́нныя | 
					
		
			| Р. | 
			вае́нна-ле́ннага | 
					вае́нна-ле́ннай вае́нна-ле́ннае | 
					вае́нна-ле́ннага | 
					вае́нна-ле́нных | 
					
		
			| Д. | 
			вае́нна-ле́ннаму | 
					вае́нна-ле́ннай | 
					вае́нна-ле́ннаму | 
					вае́нна-ле́нным | 
					
		
			| В. | 
			вае́нна-ле́нны (неадуш.) вае́нна-ле́ннага (адуш.) | 
					вае́нна-ле́нную | 
					вае́нна-ле́ннае | 
					вае́нна-ле́нныя (неадуш.) вае́нна-ле́нных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			вае́нна-ле́нным | 
					вае́нна-ле́ннай вае́нна-ле́ннаю | 
					вае́нна-ле́нным | 
					вае́нна-ле́ннымі | 
					
		
			| М. | 
			вае́нна-ле́нным | 
					вае́нна-ле́ннай | 
					вае́нна-ле́нным | 
					вае́нна-ле́нных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Лен ’феод’, ленны, ст.-бел. ленный ’васальны’ (XVI ст.) запазычаны са ст.-польск. lenny, liński, leński, якія выводзяцца з ням. Lehen, с.-в.-ням. lēhen, lēn ’зямля, дадзеная сеньёрам васалу за вайсковую службу або за пэўную плату’ < lihen, суч. ням. leihen ’пазычаць’ (Слаўскі, 4, 155).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)