ледало́м

‘рух лёду’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ледало́м
Р. ледало́му
Д. ледало́му
В. ледало́м
Т. ледало́мам
М. ледало́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ледало́м

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ледало́м ледало́мы
Р. ледало́ма ледало́маў
Д. ледало́му ледало́мам
В. ледало́м ледало́мы
Т. ледало́мам ледало́мамі
М. ледало́ме ледало́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ледало́м м.

1. (род. ледало́му) ледоло́м;

2. (род. ледало́ма) (сооружение около моста) ледоло́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледало́м, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Тое, што і ледаход. Спяшалася вясна. Бухаў за дзвінскімі перакатамі .. ледалом. Лукша.

2. ‑а. Тое, што і ледарэз (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледоло́м

1. (сооружение около моста) ледало́м, -ма м.;

2. обл., см. ледохо́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)