легірава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. легірава́льны легірава́льная легірава́льнае легірава́льныя
Р. легірава́льнага легірава́льнай
легірава́льнае		 легірава́льнага легірава́льных
Д. легірава́льнаму легірава́льнай легірава́льнаму легірава́льным
В. легірава́льны (неадуш.)
легірава́льнага (адуш.)		 легірава́льную легірава́льнае легірава́льныя (неадуш.)
легірава́льных (адуш.)
Т. легірава́льным легірава́льнай
легірава́льнаю		 легірава́льным легірава́льнымі
М. легірава́льным легірава́льнай легірава́льным легірава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

легірава́льны тех. леги́рующий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

легірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які дабаўляецца пры плаўцы да якога‑н. металу для надання яму пэўных якасцей. Легіравальные металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

леги́рующий прил. легірава́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)