назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| лебядо́вых | |
| лебядо́вым | |
| лебядо́вымі | |
| лебядо́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| лебядо́вых | |
| лебядо́вым | |
| лебядо́вымі | |
| лебядо́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лебядо́вы
прыметнік, адносны
| лебядо́вы | лебядо́вая | лебядо́вае | ||
| лебядо́вага | лебядо́вай лебядо́вае |
лебядо́вага | лебядо́вых | |
| лебядо́ваму | лебядо́вай | лебядо́ваму | лебядо́вым | |
| лебядо́вы ( лебядо́вага ( |
лебядо́вую | лебядо́вае | лебядо́вых ( |
|
| лебядо́вым | лебядо́вай лебядо́ваю |
лебядо́вым | лебядо́вымі | |
| лебядо́вым | лебядо́вай | лебядо́вым | лебядо́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лебедо́вые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́ревые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лебядо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да лебяды.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)