лаці́нскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да культуры, рэлігіі і геаграфіі Старажытнага Рыма.

Лацінская прыказка.

Л. шрыфт.

Лацінская вера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаці́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Старажытнага Рыма, да рымлян. Лацінская мова. Лацінская прыказка.

2. Уст. Каталіцкі. Лацінская царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лати́нская Аме́рика Лаці́нская Аме́рыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

латы́нь, -і, ж.

Лацінская мова.

Вульгарная латынь — народная латынь, лацінскае прастамоўе (у адрозненне ад літаратурнай класічнай латыні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

латы́нь, ‑і, ж.

Лацінская мова. І калі нават мова мая замаўчыць, То не зробіцца мёртвай латынню. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́сік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Выдатны, агульнапрызнаны дзеяч навукі, мастацтва, літаратуры.

Класікі беларускай літаратуры.

2. Прадстаўнік класіцызму ў мастацтве.

3. Спецыяліст у галіне класічнай філалогіі (старажытнагрэчаская і лацінская мовы і літаратуры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лаці́нскі лаці́нская лаці́нскае лаці́нскія
Р. лаці́нскага лаці́нскай
лаці́нскае
лаці́нскага лаці́нскіх
Д. лаці́нскаму лаці́нскай лаці́нскаму лаці́нскім
В. лаці́нскі (неадуш.)
лаці́нскага (адуш.)
лаці́нскую лаці́нскае лаці́нскія (неадуш.)
лаці́нскіх (адуш.)
Т. лаці́нскім лаці́нскай
лаці́нскаю
лаці́нскім лаці́нскімі
М. лаці́нскім лаці́нскай лаці́нскім лаці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ахла ’крываўнік’ (Кіс.). Скажоная лацінская назва расліны Achillea millefolium L. Гл. ахелей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а́нгла-лаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́нгла-лаці́нскі а́нгла-лаці́нская а́нгла-лаці́нскае а́нгла-лаці́нскія
Р. а́нгла-лаці́нскага а́нгла-лаці́нскай
а́нгла-лаці́нскае
а́нгла-лаці́нскага а́нгла-лаці́нскіх
Д. а́нгла-лаці́нскаму а́нгла-лаці́нскай а́нгла-лаці́нскаму а́нгла-лаці́нскім
В. а́нгла-лаці́нскі
а́нгла-лаці́нскага
а́нгла-лаці́нскую а́нгла-лаці́нскае а́нгла-лаці́нскія
Т. а́нгла-лаці́нскім а́нгла-лаці́нскай
а́нгла-лаці́нскаю
а́нгла-лаці́нскім а́нгла-лаці́нскімі
М. а́нгла-лаці́нскім а́нгла-лаці́нскай а́нгла-лаці́нскім а́нгла-лаці́нскіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грэ́ка-лаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-лаці́нскі грэ́ка-лаці́нская грэ́ка-лаці́нскае грэ́ка-лаці́нскія
Р. грэ́ка-лаці́нскага грэ́ка-лаці́нскай
грэ́ка-лаці́нскае
грэ́ка-лаці́нскага грэ́ка-лаці́нскіх
Д. грэ́ка-лаці́нскаму грэ́ка-лаці́нскай грэ́ка-лаці́нскаму грэ́ка-лаці́нскім
В. грэ́ка-лаці́нскі (неадуш.)
грэ́ка-лаці́нскага (адуш.)
грэ́ка-лаці́нскую грэ́ка-лаці́нскае грэ́ка-лаці́нскія (неадуш.)
грэ́ка-лаці́нскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскай
грэ́ка-лаці́нскаю
грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскімі
М. грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскай грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)