грэ́ка-лаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-лаці́нскі грэ́ка-лаці́нская грэ́ка-лаці́нскае грэ́ка-лаці́нскія
Р. грэ́ка-лаці́нскага грэ́ка-лаці́нскай
грэ́ка-лаці́нскае		 грэ́ка-лаці́нскага грэ́ка-лаці́нскіх
Д. грэ́ка-лаці́нскаму грэ́ка-лаці́нскай грэ́ка-лаці́нскаму грэ́ка-лаці́нскім
В. грэ́ка-лаці́нскі (неадуш.)
грэ́ка-лаці́нскага (адуш.)		 грэ́ка-лаці́нскую грэ́ка-лаці́нскае грэ́ка-лаці́нскія (неадуш.)
грэ́ка-лаці́нскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскай
грэ́ка-лаці́нскаю		 грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскімі
М. грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскай грэ́ка-лаці́нскім грэ́ка-лаці́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)