ламіна́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ламіна́рыя | ламіна́рыі | 
		
			| Р. | ламіна́рыі | ламіна́рый | 
		
			| Д. | ламіна́рыі | ламіна́рыям | 
		
			| В. | ламіна́рыю | ламіна́рыі | 
		
			| Т. | ламіна́рыяй ламіна́рыяю
 | ламіна́рыямі | 
		
			| М. | ламіна́рыі | ламіна́рыях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ламіна́рыя ж., бот. ламина́рия
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ламіна́рыя, ‑і, ж.
Род буйных марскіх водарасцей, асобныя віды якіх (марская капуста) ужываюцца ў ежу.
[Ад лац. lamina — пласцінка, палоска.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ламина́рия бот. ламіна́рыя, -рыі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)