ламіна́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ламіна́рыя |
ламіна́рыі |
| Р. |
ламіна́рыі |
ламіна́рый |
| Д. |
ламіна́рыі |
ламіна́рыям |
| В. |
ламіна́рыю |
ламіна́рыі |
| Т. |
ламіна́рыяй ламіна́рыяю |
ламіна́рыямі |
| М. |
ламіна́рыі |
ламіна́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ламіна́рыя ж., бот. ламина́рия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ламіна́рыя, ‑і, ж.
Род буйных марскіх водарасцей, асобныя віды якіх (марская капуста) ужываюцца ў ежу.
[Ад лац. lamina — пласцінка, палоска.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ламина́рия бот. ламіна́рыя, -рыі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)