ламіна́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ламіна́рыя | ламіна́рыі | 
		
			| Р. | ламіна́рыі | ламіна́рый | 
		
			| Д. | ламіна́рыі | ламіна́рыям | 
		
			| В. | ламіна́рыю | ламіна́рыі | 
		
			| Т. | ламіна́рыяй ламіна́рыяю
 | ламіна́рыямі | 
		
			| М. | ламіна́рыі | ламіна́рыях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ламіна́рыя ж., бот. ламина́рия
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ламіна́рыя, ‑і, ж.
Род буйных марскіх водарасцей, асобныя віды якіх (марская капуста) ужываюцца ў ежу.
[Ад лац. lamina — пласцінка, палоска.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
ламіна́рыя
(н.-лац. laminaria, ад лац. lamina = пласцінка, палоска)
буйная марская водарасць, асобныя віды якой ужываюцца ў ежу, прымяняюцца ў медыцыне; марская капуста.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
ламина́рия бот. ламіна́рыя, -рыі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
laminaria
ж. бат. ламінарыя (Laminaria Cloustoni)
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
БУ́РЫЯ ВО́ДАРАСЦІ
(Phaeophyta),
аддзел водарасцей. 2 класы — феазааспоравыя (Phaeozoosporophyceae) і цыкласпоравыя (Cyclosporophyceae), каля 250 родаў (3 роды прэснаводныя, астатнія — марскія) і 1500 відаў (найб. вядомыя — ламінарыя цукрыстая, фукус пухіраваты, саргасум змешаны і інш.). Пашыраны ва ўсіх морах, у халодных водах утвараюць значныя зараснікі.
Шматклетачныя, пераважна макраскапічныя водарасці даўж. да 60 м. Слаявішча жаўтавата-бурае з-за прысутнасці жоўтых і бурых пігментаў (фукаксанціну і інш.), мае хларафілы a і c. Размнажаюцца лалавым і бясполым шляхам, радзей вегетатыўна. Палавы працэс — ізагамія, анізагамія і аагамія. Цыкл развіцця ізаморфны (больш старажытны) і гетэраморфны. Адметныя рысы бурых водарасцей: шматклетачныя валаскі з базальнай зонай росту; шматгнездавыя ўмяшчальні, што функцыянуюць як гаметангіі або спарангіі; зааспоры і гаметы з 2 жгуцікамі. Шырока выкарыстоўваюцца як харч. і кармавыя расліны, у медыцыне і прам-сці для атрымання алігінтаў, манітолу, кармавой мукі.
т. 3, с. 355
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)