зігза́г, -а,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зігза́г, -а,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лама́ны
прыметнік, якасны
| лама́ны | лама́нае | лама́ныя | ||
| лама́нага | лама́най лама́нае |
лама́нага | лама́ных | |
| лама́наму | лама́най | лама́наму | лама́ным | |
| лама́ны ( лама́нага ( |
лама́ную | лама́нае | лама́ныя ( лама́ных ( |
|
| лама́ным | лама́най лама́наю |
лама́ным | лама́нымі | |
| лама́ным | лама́най | лама́ным | лама́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лама́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| лама́ны | лама́нае | лама́ныя | ||
| лама́нага | лама́най лама́нае |
лама́нага | лама́ных | |
| лама́наму | лама́най | лама́наму | лама́ным | |
| лама́ны ( лама́нага ( |
лама́ную | лама́нае | лама́ныя ( лама́ных ( |
|
| лама́ным | лама́най лама́наю |
лама́ным | лама́нымі | |
| лама́ным | лама́най | лама́ным | лама́ных | |
Кароткая форма: лама́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лама́ны і ло́маны, -ая, -ае.
1. Паламаны, сапсаваны.
2.
3. Няроўны, загнуты пад вуглом.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лама́ны і ло́маны, ‑ая, ‑ае.
1. Паламаны, сапсаваны, няспраўны.
2. Няправільны, скажоны (пра мову, гаворку, словы).
3. Няроўны, загнуты пад вуглом.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зігза́г, ‑а,
1.
2. Пра тое, што мае форму ламанай лініі.
3.
[Фр. zigzag з ням.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уле́гчы, улягу, уляжаш, уляжа; уляжам, уляжаце, улягуць;
1. Поўнасцю аддацца якой‑н. справе.
2.
3. Кінуцца наўздагон за кім‑, чым‑н.
4. Пачаць заляцацца да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́нія, ‑і,
1. Вузкая палоска, рыса, праведзеная на якой‑н. паверхні ад адной кропкі да другой.
2. Паласа (існуючая ці ўяўная), якая вызначае граніцу, край чаго‑н.
3. Абрыс, контур чаго‑н.
4.
5. Пуць, палатно чыгункі ці трамвая.
6. Сістэма прыстасаванняў (правадоў, кабелю і пад.) для тэлеграфнай і тэлефоннай сувязі.
7. Паслядоўны рад асоб, аб’яднаных кроўнымі сувязямі.
8.
9. Мера даўжыні, роўная 1/10 (яшчэ раней 1/12) цалі, якая ўжывалася да ўвядзення метрычнай сістэмы.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)