ла́кі (народ) ла́кцы, ла́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ла́кі, ла́кы (мн.) ’рогі драўляных віл, прызначаных для сена або саломы’ (пін., Нар. лекс.) — усечаная форма з відлакі, якое з польск. widłaki.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ла́к ла́кі
Р. ла́ку ла́каў
Д. ла́ку ла́кам
В. ла́к ла́кі
Т. ла́кам ла́камі
М. ла́ку ла́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́чка ж. ла́чка; см. ла́кі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змякча́льнік, ‑а, м.

Спец. Хімічнае рэчыва, якое дадаецца ў лакі і фарбы для павелічэння іх мяккасці, эластычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біту́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бітумаў, зроблены з бітумаў. Бітумныя матэрыялы. Бітумная масціка. Бітумныя пластыкі. Бітумныя лакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

консе́рвный кансе́рвавы;

консе́рвная промы́шленность кансе́рвавая прамысло́васць;

консе́рвные ла́ки кансе́рвавыя ла́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спірт, -у, М -рце, мн. спірты́, -о́ў, м.

1. адз. Гаручая, з высокім працэнтам алкаголю вадкасць, якая атрымліваецца перагонкай некаторых прадуктаў, што змяшчаюць у сабе цукар і крухмал.

Вінны с.

2. Арганічнае злучэнне, вуглевадарод, у якім атам вадароду замешчаны водным астаткам (спец.).

Метылавы с.

Драўняны с.

|| прым. спіртавы́, -а́я, -о́е і спіртны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Спіртавыя лакі.

Спіртавое браджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Ласахо́р ’драўляныя вілы з двума рагамі, акутымі бляхай, якія служаць для накладання гною на воз’ (бых., Мат. Маг.). Складанае слова: вілы + сахор. Параўн. палес. сохо- вілы ’тс’ (Выг.). Усячэнне ві-, як і ў лакі (< *відлакі). Да сахор (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спіртавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да спірту. Пах .. [перапрэлага лісця] перамешваецца са спіртавым духам дуба і гаркаватым — асіны. Мележ. // Зроблены са спірту, са спіртам. Спіртавыя лакі. // Які дзейнічае пры дапамозе спірту. Спіртавы тэрмометр. Спіртавая лямпа. // Які мае адносіны да вырабу спірту. Спіртавы завод. Спіртавая прамысловасць.

•••

Спіртавое браджэнне гл. браджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)