◎ Ла́зіцца ’мыцца ў лазні’ (маз., Мат. Гом.). Бел. рэгіяналізм, утвораны ад ⁺лазніцца (< лазня), у якім ‑н‑ выпала (параўн. Карскі, 1, 325).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нала́зіцца, ‑лажуся, ‑лазішся, ‑лазіцца; зак.
Разм. Уволю, многа палазіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разла́зіцца 1, ‑лезецца.
Незак. да разлезціся.
разла́зіцца 2, ‑лажуся, ‑лазішся, ‑лазіцца; зак.
Разм. Пачаць вельмі многа лазіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дала́зіцца, ‑лажуся, ‑лазішся, ‑лазіцца; зак.
Разм. Лазячы куды‑н., дзе‑н., дайсці да непрыемных вынікаў. Лазіў, пакуль далазіўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразла́зіцца, ‑лазіцца; зак.
Разм. Разлезціся — пра ўсё, многае. Саламяныя стрэхі, крытыя шмат гадоў назад, асунуліся, паразлазіліся, паказвалі свае збуцвелыя рэбры і цёмныя правалы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)