лазу́рак, -рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру.

Малярны л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лазу́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лазу́рак
Р. лазу́рку
Д. лазу́рку
В. лазу́рак
Т. лазу́ркам
М. лазу́рку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лазу́рак, -рку м. (краска) лазу́рь ж.; си́нька ж. (для белья);

○ берлі́нскі л. — берли́нская лазу́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лазу́рак, ‑рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру. Малярны лазурак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́піс-лазу́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ля́піс-лазу́рак
Р. ля́піс-лазу́рку
Д. ля́піс-лазу́рку
В. ля́піс-лазу́рак
Т. ля́піс-лазу́ркам
М. ля́піс-лазу́рку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ля́піс-лазу́рак, -рку м., мин. ля́пис-лазу́рь ж.; лазу́ревый ка́мень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́піс-лазу́рак, ‑рку, м.

Тое, што і лазурыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лазу́р ж., см. лазу́рак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лазу́ревый / лазу́ревый ка́мень мин. ля́піс-лазу́рак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

берли́нский берлі́нскі;

берли́нская лазу́рь хим. берлі́нскі лазу́рак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)