Кі́стка1 ’кутас’ (Мат. Маг., Бялвк.). Гл. кістка2.

Кі́стка2 ’гронка’ (Сл. Эп.-Шып.). Гл. кіста, кісць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кі́ска1 ’ласкальная назва кошкі’ (ТСБМ, Др.-Падб.). Да падзыву кошак кіс‑кіс.

Кі́ска2 ’кутас’ (Мат. Гом.). Ад кістка1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)