кіслі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кіслі́на
Р. кіслі́ны
Д. кіслі́не
В. кіслі́ну
Т. кіслі́най
кіслі́наю
М. кіслі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіслі́на ж., разг. (что-л. кислое на вкус) кисля́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіслі́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і кісляціна (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)