Verbum

анлайнавы слоўнік

кіслі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіслі́на ж., разг. (что-л. кислое на вкус) кисля́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіслі́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і кісляціна (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіслі́на ж sáures Zeug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кісля́ ж разм

1. гл кіслата;

2. гл кісліна

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Säure

f -, -n

1) хім. кіслата́

2) кіслі́на; кі́слы смак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kwas, ~u

м.

1. хім. кіслата; кісліна;

kwas azotowy — азотная кіслата;

kwas cytrynowy — лімонная кіслата;

kwas żołądkowy — страўнікавы сок;

2. (напой) квас; жарг. таннае віно; чарніла;

3. ~y мн. разм. непаразуменні; прэтэнзіі; крыўды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)