кіслата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.

1. гл. кіслы.

2. мн. кісло́ты, -ло́т. Хімічнае злучэнне, якое змяшчае вадарод, здольны замяшчацца металам пры ўтварэнні солей.

Азотная к.

Саляная к.

|| прым. кісло́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіслата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіслата́ кісло́ты
Р. кіслаты́ кісло́т
Д. кіслаце́ кісло́там
В. кіслату́ кісло́ты
Т. кіслато́й
кіслато́ю		 кісло́тамі
М. кіслаце́ кісло́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нуклеі́навы, -ая, -ае.

У выразе: нуклеінавыя кіслоты (спец.) — высокамалекулярныя арганічныя злучэнні, якія захоўваюць і перадаюць генетычную інфармацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлору́ксусный хим. хлорво́цатны;

хлору́ксусные кисло́ты хлорво́цатныя кісло́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нуклеі́навы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: нуклеінавыя кіслоты — палімеры біялагічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амінакісло́ты, ‑аў.

Арганічныя кіслоты — бясколерныя крышталічныя рэчывы, большасць якіх добра раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафтэну, утрымлівае ў сабе нафтэн. Нафтэнавыя кіслоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескісларо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не ўтрымлівае ў сабе кіслароду. Бескіслародныя кіслоты. Бескіслароднае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́ўцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны жоўці ​1 (у 1 знач.). Жоўцевы праток. Жоўцевыя кіслоты. Жоўцевы пузыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́нкер, ‑а, м.

Судна для перавозкі вадкіх грузаў (нафта, кіслоты і пад.), якія наліваюцца ў танкерныя цыстэрны.

[Англ. tanker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)