кіслата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.
1. гл. кіслы.
2. мн. кісло́ты, -ло́т. Хімічнае злучэнне, якое змяшчае вадарод, здольны замяшчацца металам пры ўтварэнні солей.
Азотная к.
Саляная к.
|| прым. кісло́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)