кі́рха, -і, ДМ -рсе, мн. -і, кірх і -аў, ж.

Лютэранская царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́рха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́рха кі́рхі
Р. кі́рхі кі́рх
кі́рхаў
Д. кі́рсе кі́рхам
В. кі́рху кі́рхі
Т. кі́рхай
кі́рхаю		 кі́рхамі
М. кі́рсе кі́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кі́рха ж., церк. ки́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́рха, ‑і, ДМ ‑рсе, ж.

Лютэранскі храм.

[Ад ням. Kirche — царква.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ки́рка церк. кі́рха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́рка I ж. (ручной инструмент) кирка́

кі́рка II ж., см. кі́рха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)