кі́рза, -ы, ж.

Заменнік скуры: насычаная спецыяльным хімічным рэчывам тканіна з кручаных нітак.

|| прым. кі́рзавы, -ая, -ае.

Кірзавыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́рза

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кі́рза
Р. кі́рзы
Д. кі́рзе
В. кі́рзу
Т. кі́рзай
кі́рзаю
М. кі́рзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кі́рза ж. ки́рза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́рза, ‑ы, ж.

Заменнік скуры: насычаная спецыяльным хімічным рэчывам шматслойная баваўняная тканіна з кручаных нітак.

[Ням. Kirser ад англ. kersey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кі́рза 1 ’заменнік скуры’ (ТСБМ). Праз рус. кирза ад англ. kersey ’тс’ (Шанскі, 2, 135).

Кі́рза 2 ’гірса’ (ТС, Шатал.). Гл. гірса.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ки́рза кі́рза, -зы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ке́рзавы ’юхтовы’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кірза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)