кінафі́льм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кінафі́льм |
кінафі́льмы |
| Р. |
кінафі́льма |
кінафі́льмаў |
| Д. |
кінафі́льму |
кінафі́льмам |
| В. |
кінафі́льм |
кінафі́льмы |
| Т. |
кінафі́льмам |
кінафі́льмамі |
| М. |
кінафі́льме |
кінафі́льмах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кінафі́льм, -а, мн. -ы, -аў, м.
Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна.
К. для дарослых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кінафі́льм, ‑а, м.
Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна. Навукова-папулярны кінафільм. Кінафільм для дзяцей.
•••
Панарамны кінафільм — кінафільм, створаны спосабам панарамнай кіназдымкі (гл. кіназдымка).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кинофи́льм кінафі́льм, -ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
безыдэ́йны, -ая, -ае.
Пазбаўлены ідэйнасці, беспрынцыповы.
Б. кінафільм.
|| наз. безыдэ́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
баяві́к
‘кінафільм’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баяві́к |
баевікі́ |
| Р. |
баевіка́ |
баевіко́ў |
| Д. |
баевіку́ |
баевіка́м |
| В. |
баяві́к |
баевікі́ |
| Т. |
баевіко́м |
баевіка́мі |
| М. |
баевіку́ |
баевіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даглядзе́ць, -гляджу́, -глядзі́ш, -глядзі́ць; -глядзі́м, -гледзіце́, -глядзя́ць; -глядзі́; зак.
Скончыць прагляд чаго-н.
Д. кінафільм.
|| незак. дагле́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кіно́, нескл., н.
1. Тое, што і кінафільм.
Паглядзець цікавае к.
2. Тое, што і кінематаграфія.
3. Кінатэатр (разм.).
|| прым. кіно́шны, -ая, -ае (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кінапанара́ма, ‑ы, ж.
1. Панарамны кінафільм. // Кінатэатр для дэманстрацыі панарамных кінафільмаў.
2. Кінафільм з шырокім і шматгранным паказам якіх‑н. падзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)