кінафі́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кінафі́льм кінафі́льмы
Р. кінафі́льма кінафі́льмаў
Д. кінафі́льму кінафі́льмам
В. кінафі́льм кінафі́льмы
Т. кінафі́льмам кінафі́льмамі
М. кінафі́льме кінафі́льмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кінафі́льм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна.

К. для дарослых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінафі́льм м. кинофи́льм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінафі́льм, ‑а, м.

Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна. Навукова-папулярны кінафільм. Кінафільм для дзяцей.

•••

Панарамны кінафільм — кінафільм, створаны спосабам панарамнай кіназдымкі (гл. кіназдымка).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кінафільм 5/567, 571, 572; 10/594

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кінафі́льм

т. 8, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кінафі́льм м. Film m -(e)s, -e;

дакумента́льны кінафі́льм Dokumentárfilm m;

каляро́вы кінафі́льм Fárbfilm m;

чо́рна-бе́лы кінафі́льм Schwarzwéißfilm [Schwarz-Wéiß-Film] m;

маста́цкі кінафі́льм Spíelfilm m;

гукавы́ кінафі́льм Tónfilm m;

кароткаметра́жны кінафі́льм Kúrzfilm m;

навуко́ва-папуля́рны кінафі́льм Kultúrfilm m;

шырокаэкра́нны кінафі́льм Bréitwandfilm m;

панара́мны кінафі́льм Panorámafilm m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кінафі́льм

(ад кіна- + фільм)

твор кінамастацтва, кінакарціна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кинофи́льм кінафі́льм, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безыдэ́йны, -ая, -ае.

Пазбаўлены ідэйнасці, беспрынцыповы.

Б. кінафільм.

|| наз. безыдэ́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)