кінафі́льм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна.

К. для дарослых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кінафі́льм м. кинофи́льм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінафі́льм, ‑а, м.

Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна. Навукова-папулярны кінафільм. Кінафільм для дзяцей.

•••

Панарамны кінафільм — кінафільм, створаны спосабам панарамнай кіназдымкі (гл. кіназдымка).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінафі́льм

т. 8, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кінафі́льм

(ад кіна- + фільм)

твор кінамастацтва, кінакарціна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кинофи́льм кінафі́льм, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безыдэ́йны, -ая, -ае.

Пазбаўлены ідэйнасці, беспрынцыповы.

Б. кінафільм.

|| наз. безыдэ́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даглядзе́ць, -гляджу́, -глядзі́ш, -глядзі́ць; -глядзі́м, -гледзіце́, -глядзя́ць; -глядзі́; зак.

Скончыць прагляд чаго-н.

Д. кінафільм.

|| незак. дагле́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кіно́, нескл., н.

1. Тое, што і кінафільм.

Паглядзець цікавае к.

2. Тое, што і кінематаграфія.

3. Кінатэатр (разм.).

|| прым. кіно́шны, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кінапанара́ма, ‑ы, ж.

1. Панарамны кінафільм. // Кінатэатр для дэманстрацыі панарамных кінафільмаў.

2. Кінафільм з шырокім і шматгранным паказам якіх‑н. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)