кілі́мшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кілі́мшчыца |
кілі́мшчыцы |
| Р. |
кілі́мшчыцы |
кілі́мшчыц |
| Д. |
кілі́мшчыцы |
кілі́мшчыцам |
| В. |
кілі́мшчыцу |
кілі́мшчыц |
| Т. |
кілі́мшчыцай
кілі́мшчыцаю |
кілі́мшчыцамі |
| М. |
кілі́мшчыцы |
кілі́мшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кілі́мшчыца ж., обл. ковро́вщица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кілі́мшчыца, ‑ы, ж.
Жан. да кілімшчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ковро́вщица дыва́ншчыца, -цы ж., кілі́мшчыца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)