Кі́ева-Магіля́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. Кі́ева-Магіля́нскі Кі́ева-Магіля́нская Кі́ева-Магіля́нскае Кі́ева-Магіля́нскія
Р. Кі́ева-Магіля́нскага Кі́ева-Магіля́нскай
Кі́ева-Магіля́нскае		 Кі́ева-Магіля́нскага Кі́ева-Магіля́нскіх
Д. Кі́ева-Магіля́нскаму Кі́ева-Магіля́нскай Кі́ева-Магіля́нскаму Кі́ева-Магіля́нскім
В. Кі́ева-Магіля́нскі (неадуш.)
Кі́ева-Магіля́нскага (адуш.)		 Кі́ева-Магіля́нскую Кі́ева-Магіля́нскае Кі́ева-Магіля́нскія (неадуш.)
Кі́ева-Магіля́нскіх (адуш.)
Т. Кі́ева-Магіля́нскім Кі́ева-Магіля́нскай
Кі́ева-Магіля́нскаю		 Кі́ева-Магіля́нскім Кі́ева-Магіля́нскімі
М. Кі́ева-Магіля́нскім Кі́ева-Магіля́нскай Кі́ева-Магіля́нскім Кі́ева-Магіля́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кі́ева-Пячэ́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. Кі́ева-Пячэ́рскі Кі́ева-Пячэ́рская Кі́ева-Пячэ́рскае Кі́ева-Пячэ́рскія
Р. Кі́ева-Пячэ́рскага Кі́ева-Пячэ́рскай
Кі́ева-Пячэ́рскае		 Кі́ева-Пячэ́рскага Кі́ева-Пячэ́рскіх
Д. Кі́ева-Пячэ́рскаму Кі́ева-Пячэ́рскай Кі́ева-Пячэ́рскаму Кі́ева-Пячэ́рскім
В. Кі́ева-Пячэ́рскі (неадуш.)
Кі́ева-Пячэ́рскага (адуш.)		 Кі́ева-Пячэ́рскую Кі́ева-Пячэ́рскае Кі́ева-Пячэ́рскія (неадуш.)
Кі́ева-Пячэ́рскіх (адуш.)
Т. Кі́ева-Пячэ́рскім Кі́ева-Пячэ́рскай
Кі́ева-Пячэ́рскаю		 Кі́ева-Пячэ́рскім Кі́ева-Пячэ́рскімі
М. Кі́ева-Пячэ́рскім Кі́ева-Пячэ́рскай Кі́ева-Пячэ́рскім Кі́ева-Пячэ́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кі́ева-Сафі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. Кі́ева-Сафі́йскі Кі́ева-Сафі́йская Кі́ева-Сафі́йскае Кі́ева-Сафі́йскія
Р. Кі́ева-Сафі́йскага Кі́ева-Сафі́йскай
Кі́ева-Сафі́йскае		 Кі́ева-Сафі́йскага Кі́ева-Сафі́йскіх
Д. Кі́ева-Сафі́йскаму Кі́ева-Сафі́йскай Кі́ева-Сафі́йскаму Кі́ева-Сафі́йскім
В. Кі́ева-Сафі́йскі (неадуш.)
Кі́ева-Сафі́йскага (адуш.)		 Кі́ева-Сафі́йскую Кі́ева-Сафі́йскае Кі́ева-Сафі́йскія (неадуш.)
Кі́ева-Сафі́йскіх (адуш.)
Т. Кі́ева-Сафі́йскім Кі́ева-Сафі́йскай
Кі́ева-Сафі́йскаю		 Кі́ева-Сафі́йскім Кі́ева-Сафі́йскімі
М. Кі́ева-Сафі́йскім Кі́ева-Сафі́йскай Кі́ева-Сафі́йскім Кі́ева-Сафі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кі́еў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кі́еў
Р. Кі́ева
Д. Кі́еву
В. Кі́еў
Т. Кі́евам
М. Кі́еве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́ўра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Назва буйных мужчынскіх праваслаўных манастыроў, якія падпарадкаваны найвышэйшай царкоўнай уладзе — Сіноду.

Кіева-Пячэрская л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ки́ев г. Кі́еў, род. Кі́ева м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́ўра, ‑ы, ж.

Назва буйных мужчынскіх праваслаўных манастыроў, якія падпарадкоўваліся найвышэйшай царкоўнай уладзе — Сіноду. Кіева-Пячэрская лаўра.

[Грэч. laura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэры́к, ‑а, м.

Спец. Кніга, якая змяшчае жыція і павучанні так званых «святых айцоў» (манахаў якога‑н. манастыра). Кіева-Пячэрскі патэрык.

[Грэч. Paterikón ад patēr — бацька.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ча, ‑ы, ж.

Уст. і высок. Бой, бітва. Крывавая сеча. □ Трымайцеся, званы! Пачуў вас... Коней асядлаў... Спяшае з Кіева дадому Усяслаў, — Будзе сеча, Будзе сеча... Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узго́р’е, ‑я, н.

Невялікае ўзвышша, узгорак. Палац стаяў па ўзгор’і. □ Па ўзгор’ю поля, па раўніне Паўзуць сталёвыя валы. Колас. // Вяршыні гор. Паклон вам, паклон вам, дняпроўскія хвалі, І Кіева вежы і ўзгор’і Карпатаў! Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)