кяле́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кяле́йніца кяле́йніцы
Р. кяле́йніцы кяле́йніц
Д. кяле́йніцы кяле́йніцам
В. кяле́йніцу кяле́йніц
Т. кяле́йніцай
кяле́йніцаю		 кяле́йніцамі
М. кяле́йніцы кяле́йніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

келе́йница кяле́йніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)