куха́рскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			куха́рскі | 
					куха́рская | 
					куха́рскае | 
					куха́рскія | 
					
		
			| Р. | 
			куха́рскага | 
					куха́рскай куха́рскае | 
					куха́рскага | 
					куха́рскіх | 
					
		
			| Д. | 
			куха́рскаму | 
					куха́рскай | 
					куха́рскаму | 
					куха́рскім | 
					
		
			| В. | 
			куха́рскі (неадуш.) куха́рскага (адуш.) | 
					куха́рскую | 
					куха́рскае | 
					куха́рскія (неадуш.) куха́рскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			куха́рскім | 
					куха́рскай куха́рскаю | 
					куха́рскім | 
					куха́рскімі | 
					
		
			| М. | 
			куха́рскім | 
					куха́рскай | 
					куха́рскім | 
					куха́рскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
куха́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кухара, кухаркі, уласцівы ім. Такіх піражкоў настаўніку ніколі не даводзілася каштаваць, ён еў з ахвотаю і хваліў кухарскія здольнасці бабкі Параскі. Колас. // Прызначаны для кухара, кухаркі. Кухарская кніга.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ку́хар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто гатуе стравы; повар.
|| ж. куха́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. куха́рскі, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
поварско́й куха́рскі, по́варскі.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
пова́ренный
1. прич. пава́раны;
2. прил. (кулинарный) куліна́рны; (поварской) ку́харскі, по́варскі;
пова́ренная кни́га куліна́рная кні́га;
пова́ренная соль кухо́нная соль.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
каўпа́к, ‑а, м.
1. Галаўны ўбор конусападобнай, авальнай або іншай формы. Кухарскі каўпак. □ Выгляд .. [урача], суровы і велічны ў асляпляльна белым каўпаку і ў жаўтаватым халаце, спалохаў Валянціну Андрэеўну. Шамякін. Па просьбе Макса бацькі зрабілі Васільку з рыззя «форму» клоуна — рознакаляровыя шырокія штаны, высокі каўпак — і цешыліся не менш за свайго сына. Маўр.
2. Накрыўка над чым‑н. акруглай або конусападобнай формы. Каўпак для лямпы. Шкляны каўпак. □ Хлопцы селі. Лётчык насунуў над імі цэлулоідны каўпак, памахаў рукою партызанам. Новікаў.
[Цюрк.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)