ку́хараў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́хараў ку́харава ку́харава ку́харавы
Р. ку́харавага ку́харавай
ку́харавае		 ку́харавага ку́харавых
Д. ку́хараваму ку́харавай ку́хараваму ку́харавым
В. ку́хараў (неадуш.)
ку́харавага (адуш.)		 ку́хараву ку́харава ку́харавы (неадуш.)
ку́харавых (адуш.)
Т. ку́харавым ку́харавай
ку́хараваю		 ку́харавым ку́харавымі
М. ку́харавым ку́харавай ку́харавым ку́харавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́хар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́хар ку́хары
Р. ку́хара ку́хараў
Д. ку́хару ку́харам
В. ку́хара ку́хараў
Т. ку́харам ку́харамі
М. ку́хару ку́харах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэф-ку́хар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шэф-ку́хар шэф-ку́хары
Р. шэф-ку́хара шэф-ку́хараў
Д. шэф-ку́хару шэф-ку́харам
В. шэф-ку́хара шэф-ку́хараў
Т. шэф-ку́харам шэф-ку́харамі
М. шэф-ку́хару шэф-ку́харах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ку́хары

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́хары
Р. Ку́хараў
Д. Ку́харам
В. Ку́хары
Т. Ку́харамі
М. Ку́харах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́буяць, ‑яе; зак.

Разм. Бурна і высока вырасці. Жыта за поплавам выбуяла ў рост чалавека. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашамаце́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак.

Утварыць шамаценне. [Аўсей] пачуў, што гародамі на двор Марозіхі нешта прашамацела. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паво́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Войкаць некаторы час. Павойкала трохі старая маці, але хутка супакоілася — хата ж новая, дрэва як звон. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакцыяне́р, ‑а, м.

Прыхільнік палітычнай рэакцыі, вораг сацыяльнага і культурнага прагрэсу. Рэакцыянеры [у Іспаніі] лютавалі. Яны любымі сродкамі хацелі ўнесці разлад у лагеры рэспубліканцаў. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

1. Мазацца памадай. Не любіць.. [Ніна], як іншыя вясковыя модніцы, памадзіцца, мяняць кожную нядзелю прычоску. Кухараў.

2. Зал. да памадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераста́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Тое, што і перастарак (у 2 знач.). Ніна яшчэ не перастарка. Знойдзе сабе хлопца! Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)