Прылада для падразання і выкарчоўвання кустоў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прылада для падразання і выкарчоўвання кустоў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кустарэ́зы | ||
| кустарэ́за | кустарэ́заў | |
| кустарэ́зу | кустарэ́зам | |
| кустарэ́зы | ||
| кустарэ́зам | кустарэ́замі | |
| кустарэ́зе | кустарэ́зах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Машына для расчысткі тэрыторыі ад кустоў і драбналесся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кусторе́з
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбагаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Стаць багатым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабо́чы 1, ‑ага,
1. Асоба, якая стварае матэрыяльныя каштоўнасці, працуючы на прамысловым прадпрыемстве: а) у капіталістычным грамадстве — прадстаўнік эксплуатуемага класа, пазбаўлены сродкаў вытворчасці; пралетарый; б) у сацыялістычным грамадстве — працоўны чалавек, што прафесійна займаецца вытворчай працай і належыць да рабочага класа, які з’яўляецца кіруючай сілай дзяржавы і валодае агульнанароднай уласнасцю на сродкі вытворчасці.
2. Той, хто працуе па найму.
рабо́чы 2, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рабочага 1, рабочых, належыць ім.
2. Які жыве з работы сваіх рук, які з’яўляецца рабочым 1; працоўны.
3. Які выконвае карысную работу; які выкарыстоўваецца для карыснай работы (пра жывёл).
4. Які робіць карысную работу, карыснае дзеянне (пра механізм, яго часткі).
5. Які мае адносіны да работы (у 1, 2 і 4 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)