кусну́ть сов., однокр., разг. кусану́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кусану́ць сов., однокр.
1. в разн. знач. кусну́ть; (о змеях, насекомых и т.п. — ещё) ужа́лить; см. куса́ць 1;
2. перен. (причинить обиду) кусну́ть; (оскорбить) лягну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
джгану́ць сов., однокр.
1. разг. (о насекомых) кусну́ть, укуси́ть, ужа́лить;
2. обл. (о крапиве) обже́чь; стрекну́ть;
3. перен., разг. пусти́ться бежа́ть, рвану́ть, дать стрекача́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)