куры́льны гл. курыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куры́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куры́льны куры́льная куры́льнае куры́льныя
Р. куры́льнага куры́льнай
куры́льнае		 куры́льнага куры́льных
Д. куры́льнаму куры́льнай куры́льнаму куры́льным
В. куры́льны (неадуш.)
куры́льнага (адуш.)		 куры́льную куры́льнае куры́льныя (неадуш.)
куры́льных (адуш.)
Т. куры́льным куры́льнай
куры́льнаю		 куры́льным куры́льнымі
М. куры́льным куры́льнай куры́льным куры́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куры́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для курэння (у 1 знач.). Курыльны тытунь. Курыльная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куры́ць, куру́, ку́рыш, ку́рыць; ку́раны; незак.

1. што і без дап. Удыхаць і выдыхаць дым якога-н. рэчыва, пераважна тытуню.

К. цыгарэту.

2. што і чым. Спальваць пахучыя рэчывы для атрымання пахучага дыму.

К. ладанам.

|| аднакр. курну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты (да 1 знач.).

|| наз. курэ́нне, -я, н.

|| прым. куры́льны, -ая, -ае.

Курыльная табака.

К. пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кури́тельный куры́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таба́к м. тыту́нь, -ню́ м.;

кури́тельный таба́к (куры́льны) тыту́нь; (нюхательный) таба́ка, -кі ж.;

◊

де́ло таба́к спра́вы дрэнь;

ни за поню́шку табаку́ ні за нюх таба́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)