курсо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
курсо́рны |
курсо́рная |
курсо́рнае |
курсо́рныя |
| Р. |
курсо́рнага |
курсо́рнай
курсо́рнае |
курсо́рнага |
курсо́рных |
| Д. |
курсо́рнаму |
курсо́рнай |
курсо́рнаму |
курсо́рным |
| В. |
курсо́рны (неадуш.)
курсо́рнага (адуш.) |
курсо́рную |
курсо́рнае |
курсо́рныя (неадуш.)
курсо́рных (адуш.) |
| Т. |
курсо́рным |
курсо́рнай
курсо́рнаю |
курсо́рным |
курсо́рнымі |
| М. |
курсо́рным |
курсо́рнай |
курсо́рным |
курсо́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
курсо́рны: ~нае чыта́нне курсо́рное чте́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
курсо́рны, ‑ая, ‑ае.
Беглы, без падрабязнага разбору (пра школьнае чытанне тэкстаў на замежнай мове).
[Ад лац. cursóris — беглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курсо́рный пед. курсо́рны;
курсо́рное чте́ние курсо́рнае чыта́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)