курсо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курсо́рны курсо́рная курсо́рнае курсо́рныя
Р. курсо́рнага курсо́рнай
курсо́рнае		 курсо́рнага курсо́рных
Д. курсо́рнаму курсо́рнай курсо́рнаму курсо́рным
В. курсо́рны (неадуш.)
курсо́рнага (адуш.)		 курсо́рную курсо́рнае курсо́рныя (неадуш.)
курсо́рных (адуш.)
Т. курсо́рным курсо́рнай
курсо́рнаю		 курсо́рным курсо́рнымі
М. курсо́рным курсо́рнай курсо́рным курсо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

курсо́рны: ~нае чыта́нне курсо́рное чте́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курсо́рны, ‑ая, ‑ае.

Беглы, без падрабязнага разбору (пра школьнае чытанне тэкстаў на замежнай мове).

[Ад лац. cursóris — беглы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курсо́рны камп cursórisch, kursórisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

курсо́рны

(лац. cursorius = беглы)

паспешны;

к-ае чытанне — хуткае чытанне тэксту без падрабязнага яго разгляду (параўн. статарны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

курсо́рный пед. курсо́рны;

курсо́рное чте́ние курсо́рнае чыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kursórisch

a пед. курсо́рны

~e Lektüre — курсо́рнае чыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)