ку́рска-арло́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́рска-арло́ўскі ку́рска-арло́ўская ку́рска-арло́ўскае ку́рска-арло́ўскія
Р. ку́рска-арло́ўскага ку́рска-арло́ўскай
ку́рска-арло́ўскае
ку́рска-арло́ўскага ку́рска-арло́ўскіх
Д. ку́рска-арло́ўскаму ку́рска-арло́ўскай ку́рска-арло́ўскаму ку́рска-арло́ўскім
В. ку́рска-арло́ўскі (неадуш.)
ку́рска-арло́ўскага (адуш.)
ку́рска-арло́ўскую ку́рска-арло́ўскае ку́рска-арло́ўскія (неадуш.)
ку́рска-арло́ўскіх (адуш.)
Т. ку́рска-арло́ўскім ку́рска-арло́ўскай
ку́рска-арло́ўскаю
ку́рска-арло́ўскім ку́рска-арло́ўскімі
М. ку́рска-арло́ўскім ку́рска-арло́ўскай ку́рска-арло́ўскім ку́рска-арло́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ку́рск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́рск
Р. Ку́рска
Д. Ку́рску
В. Ку́рск
Т. Курскам
М. Курску

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дра́паць², -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., пагард.).

Паспешліва адступаць, бегчы наўцёкі.

Немцы драпалі з-пад Курска аж пыл курэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Курск г. Курск, род. Ку́рска м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)