кураня́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кураня́чы кураня́чая кураня́чае кураня́чыя
Р. кураня́чага кураня́чай
кураня́чае		 кураня́чага кураня́чых
Д. кураня́чаму кураня́чай кураня́чаму кураня́чым
В. кураня́чы (неадуш.)
кураня́чага (адуш.)		 кураня́чую кураня́чае кураня́чыя (неадуш.)
кураня́чых (адуш.)
Т. кураня́чым кураня́чай
кураня́чаю		 кураня́чым кураня́чымі
М. кураня́чым кураня́чай кураня́чым кураня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кураня́чы цыпля́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кураня́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кураняці. Куранячы пух. // Прызначаны для куранят. Куранячая клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кураня́ і куранё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня курыцы.

◊

Куранят увосень лічаць (прыказка) — толькі канец справы пакажа, ці варта было яе пачынаць.

|| памянш. кураня́тка, -а, мн. -і, -так, н.

|| прым. кураня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыпля́чий кураня́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)