Куралёк1 ’газнічка’ (Сл. паўн.-зах.). Да кураль (гл.).

Куралёк2 ’частка кумпяка’ (Сл. паўн.-зах.). Да курыць (гл.), кураль (гл.). Матывацыя назвы звязана з тэхналогіяй вэнджання. Параўн. куранка2 (гл.) ’вяндліна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кура́нка1 ’хата (курная)’ (Мат. Гом.). Да курыць (гл.).

Кура́нка2 ’вяндліна’ (Сцяшк. Сл.). Да курыць (гл.). Параўн. куралёк2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́ралкі ’асобіны канапель з пыльнікамі’ (Сл. паўн.-зах.). Да курыць (гл.) ’пыліць’, суфіксацыя незразумелая. Магчыма, да *куралькі. Тады курыць > кураль > *куралёк ’пыль нік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)