назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| курады́му | |
| курады́му | |
| курады́мам | |
| курады́ме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| курады́му | |
| курады́му | |
| курады́мам | |
| курады́ме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
куро́дым і
Густы едкі дым пры тленні, гарэнні без полымя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курады́міць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| курады́млю | курады́мім | |
| курады́міш | курады́міце | |
| курады́міць | курады́мяць | |
| Прошлы час | ||
| курады́міў | курады́мілі | |
| курады́міла | ||
| курады́міла | ||
| Загадны лад | ||
| курады́мце | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| курады́мячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́поть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ко́дым ’заядлы курэц’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ку́рава, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)