куліна́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
куліна́рны |
куліна́рная |
куліна́рнае |
куліна́рныя |
| Р. |
куліна́рнага |
куліна́рнай куліна́рнае |
куліна́рнага |
куліна́рных |
| Д. |
куліна́рнаму |
куліна́рнай |
куліна́рнаму |
куліна́рным |
| В. |
куліна́рны (неадуш.) куліна́рнага (адуш.) |
куліна́рную |
куліна́рнае |
куліна́рныя (неадуш.) куліна́рных (адуш.) |
| Т. |
куліна́рным |
куліна́рнай куліна́рнаю |
куліна́рным |
куліна́рнымі |
| М. |
куліна́рным |
куліна́рнай |
куліна́рным |
куліна́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
куліна́рыя і кулінары́я, -і, ж.
1. Майстэрства прыгатавання ежы.
Курсы кулінарыі.
2. Магазін гатовых страў і харчовых паўфабрыкатаў.
|| прым. куліна́рны, -ая, -ае.
Кулінарныя вырабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
куліна́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кулінарыі, звязаны з ёй. Кулінарнае майстэрства. Кулінарны цэх. Кулінарныя вырабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэцэ́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.
1. Прадпісанне ўрача аб саставе лякарства, яго прыгатаванні і спосабе прымянення.
Выпісаць р. на парашкі.
Водпуск лякарстваў па рэцэптах.
Р. на акуляры.
2. Спосаб прыгатавання чаго-н.
Кулінарныя рэцэпты.
Р. варкі грыбоў.
3. перан. Настаўленне, парада, як дзейнічаць у тым ці іншым выпадку.
Цяжка даць р. на ўсе выпадкі жыцця.
|| прым. рэцэ́птавы, -ая, -ае (да 1 знач.), рэцэ́птны, -ая, -ае (да 1 знач.) і рэцэпту́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Рэцэптавы або рэцэптны бланк.
Рэцэптурны аддзел (у аптэцы).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)