Кулінарныя вучылішчы 6/188

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

куліна́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куліна́рны куліна́рная куліна́рнае куліна́рныя
Р. куліна́рнага куліна́рнай
куліна́рнае		 куліна́рнага куліна́рных
Д. куліна́рнаму куліна́рнай куліна́рнаму куліна́рным
В. куліна́рны (неадуш.)
куліна́рнага (адуш.)		 куліна́рную куліна́рнае куліна́рныя (неадуш.)
куліна́рных (адуш.)
Т. куліна́рным куліна́рнай
куліна́рнаю		 куліна́рным куліна́рнымі
М. куліна́рным куліна́рнай куліна́рным куліна́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куліна́рыя і кулінары́я, -і, ж.

1. Майстэрства прыгатавання ежы.

Курсы кулінарыі.

2. Магазін гатовых страў і харчовых паўфабрыкатаў.

|| прым. куліна́рны, -ая, -ае.

Кулінарныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куліна́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кулінарыі, звязаны з ёй. Кулінарнае майстэрства. Кулінарны цэх. Кулінарныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

garmażerka

ж. разм. кулінарныя вырабы; паўфабрыкаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фрыцю́р

(фр. friture)

глыбокі слой алею або жывёльнага тлушчу, у якім смажаць кулінарныя вырабы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

garmażeryjny

garmażeryjn|y

кулінарны;

wyroby ~e — кулінарныя вырабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фрыцю́р

(фр. friture)

глыбокі слой алею або жывёльнага тлушчу, у якім смажаць кулінарныя вырабы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

куліна́рны kulinárisch, Küchen-;

куліна́рнае майстэ́рства Kóchkunst f -, -künste;

куліна́рныя паўфабрыка́ты Fértiggerichte pl;

куліна́рны рэцэ́пт Kóchrezept n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэцэ́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. Прадпісанне ўрача аб саставе лякарства, яго прыгатаванні і спосабе прымянення.

Выпісаць р. на парашкі.

Водпуск лякарстваў па рэцэптах.

Р. на акуляры.

2. Спосаб прыгатавання чаго-н.

Кулінарныя рэцэпты.

Р. варкі грыбоў.

3. перан. Настаўленне, парада, як дзейнічаць у тым ці іншым выпадку.

Цяжка даць р. на ўсе выпадкі жыцця.

|| прым. рэцэ́птавы, -ая, -ае (да 1 знач.), рэцэ́птны, -ая, -ае (да 1 знач.) і рэцэпту́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Рэцэптавы або рэцэптны бланк.

Рэцэптурны аддзел (у аптэцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)